Birkaç yıldır kuraklık ve verimsiz hasılat nedeniyle aldıkları kredi borçlarını ödeyemeyen köylüler, biri birinin ardından intihar etti. Giderek kabaran elektrik faturaları, alacaklılar ve bankalardan gelen sürekli ihtar ve tehditler karşısında bir çözüm yolunu bulamayan köylülerden 2001 yılında 17 kişi intihar etmiş ve sonraki üç yıl içinde intihar edenlerin sayısı 132’ye kadar yükselmiş. Köyde 2005 yılında 90 kişinin kendi canına kasdettiğini söyleyen çiftçi Raju Onkar, çaresizlikten tüm köyü satma kararı aldıklarını söylüyor. Köyü içindeki herşeyle birlikte satışa çıkardıklarını söyleyen köylüler, bunun bile borçlarını kapatamayacağını ve geleceklerinin karanlık olduğunu belirtiyor.
Köylüler son 5 yıldır beklenen hasılatı alamadıklarını, hep pamuk yetiştirdiklerini, ama kuraklık nedenleriyle az hasılat aldıklarını ve bu hasılatın da düşük kalite yüzünden az miktar para karşılığı sattığını söylüyor.
Çiftçiler verimsiz hasılat sonrası bankalardan tarım kredisi almış, ama arka-arkaya kurak gelen iklim şartları yüzünden umduğu hasılatı alamayan köylülerin borçları banka faizyle gittikçe çıkmaza girmiş.
Köylüler, evlerinden koyunlarına, bineklerinden tavuklarına kadar herşeyin üzerine “satılık” yazmışlar.
132 kişinin intihar ettiği köy satışa çıkartıldı
Hindistan'da borçlarını ödeyemeyen köylüler en sonunda çareyi, oy birliğiyle köyü satmada buldular.
