Özellikle diyaliz ve böbrek nakliyle ilgili sorunların yanında hayat boyu süren bu hastalık nedeniyle gittikçe artan yalnızlık, sosyal ilişkilerde kopukluk ve içe kapanma gibi sorunlar yaşandığını bildiren Çeliker, şunları söyledi: “Bir kişiye ilk tanı konulduğunda, tüm yakınları hastanın yanında oluyor. Hastalık ilerledikçe ve diyaliz süreci başladıktan sonra hasta gittikçe yalnızlaşıyor. Bu durum, hasta psikolojisini etkiliyor. Ziyarete gelen yakınları, kişinin hastalığıyla ilgili konuşmaktan çekiniyor. Hasta yakınında ‘Ya böbreğimi isterse’ korkusu oluyor. Özellikle birinci derece akrabalarla, doku uyumu nedeniyle sorunlar ortaya çıkabiliyor. Böbrek hastalarının tedavilerinin uzun süreli olması nedeniyle, hastalar bu süreçte giderek yalnızlaşıyor.” Prof. Dr. Çeliker, bölgede genelde vericilerin kadınlar olduğunu, bir erkeğin bir kadına böbrek verdiğini hiç duymadığını da sözlerine ekledi.
Böbrek hastaları çok yalnız!
Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı Başkanı Prof. Dr. Hüseyin Çeliker, böbrek hastalarının, uzun olan tedavi süreçlerinde giderek yalnızlaştıklarını söyledi.
