YÜREĞİM YANIYOR
72 yaşındaki Süheyla Ezer, Hatay’da yıllardır üç engelli çocuğuna gözünden sakındığı şekilde bakıyor. Kan uyuşmazlığı nedeniyle engelli doğan evlatlarının ihtiyaçlarını tek başına karşılayan Ezer, bu süreçte anneler gününü buruk bir şekilde geçiriyor. “Evlatlarım anneler günümü kutlasınlar isterdim ama sağlıklı değiller, bu yüzden yüreğim yanıyor” diye dile getiriyor.
FEDAKARLIĞIYLA TAKDİR TOPLUYOR
Şirin, Günay ve İbrahim Halil adındaki çocukları, sağlık sorunları nedeniyle Ezer’in yaşamında önemli bir yer kaplıyor. Eşi, Engelli çocuklarını kuruma göndermesi konusunda kendisine baskı yapsa da Ezer, fedakarlığıyla evlatlarına yıllardır annelik ve babalık yapıyor. Sağlık sıkıntıları nedeniyle dışarı çıkamadıklarını ve yalnızca hastaneye gittiklerini belirten Ezer, “Yetkililerden depremde yıkılan evimin yerinde bir evim olsaydı, ömrümün son zamanlarında onlarla oturmak isterdim” diyor.
DÜZENLİ REHABİLİTASYON SÜRECİ
Ezer, evlatlarının ihtiyaçlarını karşılarken zaman zaman da rehabilitasyon merkezine götürmüş. Geçen yıl yılın annesi seçilmesi devletin takdirini kazanmasını sağlamış. Ancak yaşadığı zorluklar bitmiyor. “Gözlerim bulanıyor ve tansiyonum düşüyor. Ben bakıma muhtaçken onlara bakıyorum” diyerek durumunu ifade ediyor. Eşi Reyhanlı’daki konteynerde kalırken, Ezer evde yalnız başına çocuklarıyla birlikte yaşam mücadelesi veriyor. “Ben anneyim, nasıl yapabilirim?” diyerek duygularını dile getiriyor.
ÇOCUKLARINDAN SEVİYORLAR
Anne Ezer, çocukları için başından beri özveride bulunduğunu belirterek, “Çocuklarım bana çok düşkünler, çünkü babadan sevgi görmediler. Doğdukları günden beri çocuklarıma bakıyorum, sağlıklarını çok isterdim” diyor. Anneler gününün kendisi için özel bir gün olduğunu fakat çocukları sağlıklı olmadığı için bu günde acı çektiğini belirtiyor. “Bu yüzden yüreğim yanıyor” diyerek bu zorlu duygusal durumu ifade ediyor.