Psikolojik Duyarsızlık Ve Saplantı Sorunları

PSİKOLOJİK BOYUTUNUN DEĞERLENDİRİLMESİ

Geçen hafta Şişli’de eski eşi tarafından katledilen Pınar Aksu cinayetinin psikolojik yönlerini inceleyen İstanbul Kültür Üniversitesi Psikoloji Araştırma Merkezi Koordinatörü Dr. Öğr. Üyesi Engin Eker, saplantılı kişiliklerin partnerlerine sıkı bağlandığını ve ayrılığa karşı mantık sınırlarını aşan bir direnç gösterdiğini belirtiyor.

AİLE DİNAMİKLERİ VE ERKEK KADIN İLİŞKİSİ

Bir ilişkinin sona ermesini kabul edememenin pek çok nedeni olabiliyor. Dr. Eker, erkeğin kadına bakış açısının bu tür cinayetlerde önemli rol oynadığını vurgulayarak, “Eril şiddetin yapısında partnerin birey olarak algılanmaması var. Erkeğin kadını bir uzantısı, bir parçası gibi görmesi söz konusu. Pınar Aksu cinayeti de sevgiyle değil güçle, onayla değil korkuyla kişiyi kendine tabi kılmak durumunun bir sonucu,” diyor.

SAPLANTILAR VE GÜVENSİZ BAĞLANMA

Ayrılığı kabul edememek ve takıntı kavramları arasındaki farkları açıkladığı bir başka bölümde Dr. Eker, “İlişkinin bitişini kabul edememek durumuna takıntı demiyoruz. Bu daha çok kişinin kendisine ters gelen düşüncelerden kurtulamaması ile ilgili. Pınar Aksu olayında ise failin düşünceleriyle benliği uyumlu. Buna saplantı diyoruz,” ifadelerini kullanıyor. Saplantılı ilişki kurmaya yatkın profillerin güvensiz bağlanma süreçleriyle ilgili olduğunu belirtiyor.

SİBER DÜNYANIN ETKİLERİ

Dijital dünyanın kötü niyetli kişiler için bir temas alanı haline geldiğini aktaran Dr. Eker, “Günümüz dünyası kışkırtıcı bir dünya. Sibernetik evrende kabul görmeyecek yanlarımızı saklamak zorunda hissetmiyoruz. Ayrılık, o kişinin hayatımızdan çıkması demektir; ancak sibernetik evren hayatımızdan çıkmış kişiyle ilgili uyaranların hayatımıza girmesini sürdürebiliyor,” diyor.

MÜDAHALE ETMEKTEKİ ZORLUKLAR

Pınar Aksu cinayetinde çevredeki kişilerin müdahale etmemesi konusunda da yorumda bulunan Dr. Eker, “Kimse ihbar etmemişse bu ciddi bir toplumsal duyarsızlık var diyebiliriz. Ancak elinde silah olan birine müdahale etmek kolay değildir,” diyerek toplumun zamanla korkmuş bir hale geldiğini vurguluyor. Kişilerin koruma içgüdüsünün devreye girdiğini ve güvende olmadıklarında müdahale etme arzusunun azaldığını ifade ediyor.