Sevgilisi tarafından terk edilenler, kocası tarafından aldatılanlar, kaynanasıyla arası limoni olanlar, iş yerinde diğer kadınlarca huzur verilmeyenler, birden bire hızlıca kilo alanlar yani depresyonun o alçak kapısından kafasını usulca önüne eğerek girmeye ramak kalanlar, keyfi gıcırında işleri tıkırında, cüzdanı nirvanada olanlar, sizi bıraksam en afili avmnin kapısına, restoranlarıyla ünlü o Amerikan bulvarlarına benzeyen ışıltılı alışveriş caddelerine, desem ki 4 saat burada beni bekle, yemez içmez fiş-fatura biriktirmeye başlarsınız, biliyorum. Haftalar belki aylarca dolap nöbetine duracak elbiselerden, ayağınıza uygun numarası kalmadığı için uygun olmayan ama bayılarak aldığınız modellerdeki ayakkabılardan, suya sabuna dokunmaya üşenirken aldığınız 28 aşamalı cilt temizleme kitlerinden, 86786789. Kolyeniz, 785898. küpeniz, 56687. Yüzüğünüzden, daha neler nelerden bahsetmek istemiyorum. Zira yorucu oluyor net bir durumu anlatan ıncık cıncık detayları satırlarca sıralamak. Ukalalık ediyor gibi görünmek istemem. Bunları nereden bildiğime gelince pek tabi kendimden! Ha bir eksik ha bir fazla. Kadın dediğini sıkıntıya sokmayacaksın arkadaş. Tüketiyor. Stokları eritiyor, ürünün ve sabrın stoklarını. Kar yağdırıyor güvenilen cüzdanlara. ‘Bizi üzmeyin’ derken kendimizi düşünüyormuşuz gibi görünüyor, değil mi? Ahh ne büyük yanılsama!

Kadınların en uyuz olunan kişiler listesine, mağazada sürekli ‘ne bakmıştınız, nasıl bir şey arıyorsunuz’ diye sorup duran tezgahtarla, sizin deneyip üzerinizden çıkardığınız ve düşünce sürecinizde siz mağazada dolaşıp diğer seçenekleri gözden geçirirken ‘düşünce’nize konu olan elbiseyi kapıp kasaya doğru depar atan kadınlar giriyor. Tehlikenin farkında mısınız? ‘O kadınlar’ bu da size uyarımdır, lütfen tehlikenin farkına varınız!

Bülent Ersoy’un bir oturuşta 2.5 kilo et, 5 balık 10 ahtapot yiyebildiği bir dünyada tüketim çılgınlığımızı sizinle tartışacak değiliz heralde! Ömrünüzü yemeden mutlu edin bizi, bakın bu da dostane öneri.

ERKEKTİR NE TÜKETMESE YERİDİR

Genellemelerden bahsetmeyince gülümsetmek zor oluyor diye, sığınıyoruz elbet. Gülmek her eve, her cinse lazım. Alın size yine bir minik genelleme; yıllarca giyimine kuşamına, haline tavrına aşık olduğunuz, bakmalara sevmelere doyamadığınız o adam, evlenince donlarını size aldıracak. Don deyince gücünüzü gittiyse boxer diyerek durumu hafifleştirmiş gibi yapıp aslında hiç değiştirmeyebilirim tabi. Erkeğin alış-verişi ne aldıysa kadına vermekten ibaret desek yeridir. Onun soruları bellidir; düğünde ceket giymese olur mu, gömlek yerine tişört olsa n’olur ki, misafir gelince niye eşofmanlar çıkarılır,  aynı elbiseden sende 3 tane daha yok muydu, bu ne işe yarayacak ki, bardağımız yok mu niye alıyoruz bunları, e bunların hepsi aynı değil mi? Bu dahiyane fikirlerini paylaşınca bir de takdir beklemezler mi ‘ bravo sevgilim bunu çok iyi düşündün!’ 

Eğer alışveriş kadının uzmanlık alanı olmasaydı koskoca Murat Boz’u sevgilisi Eliz Sakuçoğlu giydirmezdi. Evet içinizi eriten bir örnek verdiğime göre İsmail YK’dan bahsetmeme gerek kalmadı, onun alışverişte bir kadından fikir almadığı son derece açık, sizce de öyle değil mi?

‘Bilmem nere indirime girdi, sabah kapılar açılır açılmaz gidip talan edelim’ diyen erkek kıyamet alametidir, bunu da böyle bilin. Erkeğin ucuzluğunu beklemiyormuş gibi yapıp aslında çılgınlar gibi arzuyla beklediği belki de tek şey kadın ve onun ‘alış-veriş’i. Detaylara girip konuyu dağıtmak istemem ama alanın ve verenin memnun olduğu bütün hallerde maliyenin yine de bir yerlerde izlemede olduğunu tüm tüketici erkekler bilmeli. Önce fiş, sonra alışveriş dedikleri ve o fişlerin size yol su elektrik fatura olarak dönüşleri, düşündüğünüz kadar iç açıcı olmayabilir. İlle de alıp verecekseniz salona bir de konforlu kanepe ekleyin, yalnız geçecek geceleriniz için. Canınızı sıkmak istemeyiz ama gerçeklerle yüzleşmenizden zevk aldığımız da asrın gerçeği.

Tüketin erkekler, tüketin kadınlar, tüketim toplumu, tüketin toplumu! Uzayda hayat bile satılır oldu. Aman sürekli tüketin toplumu, tüketim toplumu, geriye bir şey kalmasın, geriye bir şey bırakmayın. Tabi ya, dünya kimseye lazım değil.