DAVA SÜRECİ VE GİDERİLEMEYEN İTİRAZLAR

Resmi Gazete’de yayımlanan bir karara göre, Konya’da yaşayan İsmail E, 15 Mayıs 2022 tarihinde Fadime B. ile bir kira sözleşmesi imzaladı. Bir gün sonra ise, kiracı ve ev sahibi arasında taşınmazın 15 Mayıs 2023 tarihinde tahliye edileceğine dair bir tahliye taahhütnamesi imzalandı. Sürenin dolmasına rağmen kiracı, evi terketmediği için İsmail E, 17 Mayıs 2023’te tahliye talebiyle icra takibi başlattı. Kiracı Fadime B’nin itiraz etmesi üzerine, Ereğli 1. Sulh Hukuk Mahkemesinde itirazın iptali talebiyle dava açıldı.

KİRACININ SAVUNMASI VE MAHKEME KARARI

Mahkemeye sunduğu savunmada, Fadime B kira sözleşmesi düzenlenirken tahliye taahhütnamesini zorla ve baskı altında imzaladığını öne sürdü. Ayrıca, kira sözleşmesi düzenlendikten sonra böyle bir taahhütnamenin önüne konulması durumunda imza atmayacağını vurguladı. Dosyayı değerlendiren Ereğli 1. Sulh Hukuk Mahkemesi, kiracıyı haklı buldu ve davanın reddine kesin karar verdi. Mahkeme, kira sözleşmesinin başlangıç tarihinin 15 Mayıs 2022, tahliye taahhütnamesinin ise 16 Mayıs 2022 olduğuna dikkat çekti. Davacı tarafın iki belgenin farklı günlerde imzalandığı iddiasının hayatın olağan akışına uygun düşmediği ifade edildi. Kararın değerlendirilmesinde, tahliye taahhütnamesinin kira sözleşmesinin düzenlenmesi amacıyla baskı altında imzalandığı sonucuna varıldı.

YARGITAY’DAN KANUN YARARINA TEMYİZ

Adalet Bakanlığı, yerel mahkeme kararının usul ve yasaya aykırı olduğu gerekçesiyle kanun yararına bozma talebinde bulundu ve kararı temyiz etti. Yargıtay 3. Hukuk Dairesi, kanun yararına temyiz isteğini kabul ederek yerel mahkemenin kararını, sonuca etkili olmamak kaydıyla bozdu. Dairenin verdiği kararda, kira sözleşmesi ile tahliye taahhütnamesi arasında yalnızca bir günlük bir sürenin bulunduğuna dikkat çekildi. Dairenin açıklamalarında yer alan şu ifadeler dikkat çekti: “Kira ilişkisi kurulduktan sonra alınan taahhütnamenin, kiracının serbest iradesinin ürünü olduğu kabul edilmelidir.” Ayrıca, davalının, tahliye taahhütnamesinin düzenleme tarihinin belgeye sonradan yazıldığını iddia etmesine karşın, bu iddiasını ispatlama yükümlülüğünün kendinde olduğu ve bunu yerine getirmediği belirtildi. Mahkemece bu noktaların göz önünde bulundurulmaksızın karar verilmesinin, usul ve yasaya aykırı olduğu vurgulandı.